วันพุธที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2554


ทุกครั้งที่ฉันได้พบกับเธอ
 เธอทำให้ใจของฉันนั้นล่องลอยไป
 ก็ไม่รู้ ไม่รู้จริงๆ ว่ามันคืออะไร
 เป็นอาการของหัวใจที่ฉันไม่เคยเจอ

 และทุกครั้งที่เราไม่พบเจอกัน
 มันยากเหลือเกินที่จะห้ามใจตัวเอง
 ให้ไม่คิดถึงเธอคนดี ทุกทีที่ไม่เจอ
 หลับตาทุกครั้งก็เห็นภาพเธอเสมอทุกเวลา

 รู้ว่าสิ่งที่ฉันพูดออกไป
 เธออาจจะคิดว่ามันไม่ได้มาจากใจผู้ชายคนนี้
 ขอแค่เพียงเปิดใจรับไว้สักที
 จะได้รู้ว่าคนคนนี้รู้สึกอย่างไร

 ฉันไม่รู้ว่าความรักคืออะไร
 แต่ในทั้งหมดของหัวใจมีแค่เธอ
 ครึ่งหนึ่งของชีวิตที่วันนี้ได้พบก็คือเธอ
 ฉันดีใจที่เราได้พบกัน

 ฉันไม่รู้ว่าความรักคืออะไร
 แต่ในทั้งหมดของหัวใจมีแค่เธอ
 ครึ่งหนึ่งของชีวิตที่วันนี้ได้พบก็คือเธอ
 ฉันดีใจที่เราได้พบกัน

 อีกครึ่งหนึ่งของชีวิต
 ต่อจากนี้จะมีแค่เพียงเธอ
 ฉันดีใจที่วันนี้ฉันได้รักเธอ

- MN - 

วันเสาร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2554



คิดถึงคนไกล นานนักรู้ไหมที่ไกลห่าง
หัวใจดวงนี้ช่างอ้างว้าง รอคอยอย่างเดียวดาย
ว่างมากวันนี้โทรไปหาคนดีจะได้ไหม อยากบอกให้รู้ถึงคำที่ซ่อนอยู่ภายในว่า
คิดถึงเสียมากมาย แล้วพร้อมจะวางสายทันที
ถ้าบอกว่าคิดถึง เธอจะซึ้งและเชื่อไหม
ถ้าบอกว่าห่างใย จะยอมรับหรือไม่คนดี
เก็บความรู้สึกดีนี้เอาไว้ เพื่อในยามห่างไกลในวันหน้า
จะได้จดจำวันเวลา ที่ผ่านมานั้นมีค่าเพราะมีเรา
ฉันคิดถึงเธอเรื่อยมา ตลอดเวลาก็อยากอยู่ใกล้
เธอช่างมีอิทธิต่อจิตใจ เผลอรักเธอเข้าแล้วไงแน่ๆเลย
นั่งหมุนนาฬิกา แต่เวลาไม่หมุนตามใจฉัน
นั่งนับคืนนับวัน เมื่อไหร่จะถึงวันที่เราพบกันอีกที
อยู่ไกลกันบ้างก็ดี ฉันอยู่ที่นี้เธออยู่ที่นั่น
เราจะได้เรียนรู้ที่จะคิดถึงกัน ในความไกลที่ผูกพันและมั่นใจ
จะคิดถึงทุกนาทีที่ใจว่าง จะจัดวางเธอไว้ในใจฉัน
จะหยิบยื่นความห่วงหามาแบ่งปัน จะร่างฝันให้คืนวันเป็นของเรา
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมต้องคิดถึงมากมายขนาดนี้
อยากพบเห็นหน้าทุกนาที อยากมีเธอไว้ที่หัวใจ
สายลมหนาวพัดมาเมื่อฟ้าสาง หมอกจางๆน้ำค้างพรมบนยอดหญ้า
อยู่กลางป่าบนดอยสูง คิดถึงขวัญตาเสน่หายังติดตรึงใจไม่เคยลืม